Fun with sheep

Gisteren waaide t zo extreem hard dat we onze plannen maar gewijzigd hebben. We zouden eigenlijk met de boot naar t eiland Grimsey varen wat een eind boven Ijsland ligt om zo ook in de poolcirkel geweest te zijn. Maar.... windkracht 9 met regen en temperaturen van rond de 5 graden leek ons toch niet zo'n goed plan. We hadden geen zin om doodziek op een boot te zitten.

Aangezien er verder net zoveel te doen was in dit gebied hebben we er een echte rustdag van gemaakt. Menno heeft de tv gemolesteerd zodat we via onze memorystick filmpjes vanuit bed konden kijken en we hebben drie keer in de hottub gezeten. Je zou t bijna vakantie noemen.

Vandaag moeten we weer een heel stuk rijden. Ongeveer 250 km dus we zijn alweer vroeg op. Hup alles weer de auto in en op weg.

Eerst ff een omweg langs Akureyri voor boodschappen aangezien de volgende plaatsen alleen maar tankstationwinkeltjes hebben. Met volle achterbak vervolgen wij onze weg niemandsland in.

Het waaien zal vandaag nog erger worden en we besluiten de binnenland route te nemen ipv de fjordenroute. t Blijft goed twee handen aan t stuur houden en ik en ben dan ook blij als we twee uur later bij ons eerste stoppunt aankomen.

Jawel..... een waterval. Hier eten we ons stokbrood met smeerkaaslunch weer op en Menno riskeert z'n leven weer door heel eng op de glibberige stenen voor de waterval te balanceren.

Onderweg verstoren we een ganzenvergadering en voeren een appeltje aan een stel paarden.

Hierna weer door, nu naar ons appartementje voor de komende twee nachten. We eten onze pizza's vroeg op en gaan dan weer op pad.

Zeehonden spotten!!!

Er zijn drie plaatsen langs dit fjord waar je een beetje makkelijk bij de zee kunt komen en vol goede moed gaan we op pad. Hopelijk vinden de zeehonden de harde wind niet erg en laten ze zich zien.

De geplande rijtijd wordt al snel verdubbeld omdat de weg weer overgaat in gravel. We hobbelen en bobbelen en ontwijken tientallen schapen voor we bij de eerste plek zijn.

We moeten nog tien minuten lopen en dan komen we bij een soort strandje met een extra rotspartijtje vlak voor de kust. Er zitten vooral veel vogels maar als we goed kijken en inzoomen met ons fototoestel zien we toch echt een paar zeehonden liggen. Ook zien we een enkel kopje boven t zeewater uitkomen.

Op naar de volgende plek een paar kilometer verderop.

Weer een hoop loslopende schaapies waarvan er een lammetje zo schrikt van de auto dat ie in plaats van wegrent midden op de weg een paar keer gek in de lucht springt. Maffe beesten!

Bij de plek aangekomen hangen er grote verbodsborden. Ivm t vogelbroedseizoen mogen we er niet in.

t Wordt inmiddels alweer vloed en we besluiten terug te gaan naar ons huisje.

Morgen hopelijk als t weer beter wordt nieuwe kansen.

Een waterig dagje

Aangezien hier in de buurt ongeveer niks te beleven is en we hier voor onze rust kwamen luieren we vanmorgen lekker aan. Maar...... om tien uur krijgt Menno t op z'n heupen. Het is heel mooi weer met zon en wel 15 graden!!!!! (volgens de weersvoorspelling zou t bewolkt met regen worden)

We stappen alsnog in de auto en gaan wat in de buurt rondrijden op zoek naar ...... iets?

Alleen t dorpje weer uit rijden is al een beleving. De weg naar t volgende dorpje bestaat uit een tunnel van 7 kilometer door een berg heen, dan ongeveer 100 meter 'buiten'kijken bij een doorgang utssen de twee bergen en dan nog een tunnel van 4 kilometer lang. Dit zijn nu officieel de langste tunnels ooit voor mij.

Als we aan de andere kant bij t dorpje komen waait t hier al flink. Zo'n berg houdt dus aardig wat wind tegen.We rijden door t hele fjord en komen Ijslandse paardjes tegen.

En nog veel meer lieve schaapjes met lammetjes.

Aan de andere kant van t fjord en bijna twee uur verder komen we een plaatsje tegen met een heel mooi zwembad. Als je in t (buiten)zwembad ligt en over de rand kijkt lijkt t alsof t langzaam overgaat in de zee. Prachtig uitzicht.

Het 25 meterbad is lekker op temperatuur. 31 graden. We dobberen hier ruim 2 uur rond en zwemmen zelfs wat baantjes. Dan nog ff lekker zitten in de hottub van 38 graden. Dan is t ineens half drie en onze magen knorren.

Bij de auto eten we lekker stokbrood met smeerkaas die we meegenomen hebben.

Op de terugweg moeten we nog wat schapen ontwijken op de weg en rijden we nog ff langs een bakker voor een heel erg zoet stuk merenqueslagroomtaart.(Ijslanders houden ook van zoet:)

Terug bij ons huisje vinden we t alweer tijd voor een uurtje weken in de hottub voordat we avondeten gaan maken.

Het hoge noorden

Vandaag gaat de rit alweer langs een foss. Ditmaal de godafoss. Deze lijkt wel wat op de niagara maar dan wat kleiner. We zien m alweer van ver als we aan komen rijden. Hij wordt steeds indrukwekkender als we dichterbij komen. We parkeren de auto aan een kant en lopen erheen.

De weergoden zijn ons alweer goed gezind en na de juiste hoek zoeken zien we deze waterval dan ook met regenboog.

We lopen weer terug en passeren daarbij een kleinere waterval: de Geitafoss. Ook deze met regenboog.

Dan lopen we over een hoge brug over de rivier heen wat ook weer mooie uitzichten geeft.

De godafoss vanaf de andere kant is iets minder spectaculair.

We tanken de auto vol en rijden verder richting Akureyri. Dit is de tweede grote stad van Ijsland. Hier gaan we weer boodschappen inslaan voor de komende dagen want in ons volgende plaatsje hebben ze helemaal niks behalve een cafeetje.

We scoren weer lekkere ham/smeerkaasbroodjes bij de lokale bakker en net voordat we wegrijden scoor ik nog een lekker subway broodje als lunch om straks lekker aan n fjord op te eten.

We rijden nog een uurtje door maar komen nergens dichtbij de waterkant. Wel komen we vlakbij onze eindbestemming nog een verrassing tegen. We hadden de eenbreed bruggen al gehad maar nu kregen we een eenbreed tunnel van 3,4 kilometer terwijl er wel aan beide kanten verkeer door gaat. Uit t ijslands kunnen we opmaken dat t tegemoetkomend verkeer voorrrang heeft en er zijn elke 200 meter vluchthavens waar je zo'n auto af kunt wachten. Best een beetje spannend voor de eerste keer helemaal omdat er ook bochten in zitten en je lang niet altijd t tegemoetkomend verkeer aan ziet komen.

Veilig komen we aan de andere kant vd berg en dan zijn we gelijk in t plaatsje waar we moeten zijn: Olafsfjordur. Duidelijk een vissersdorp want zodra we binnenrijden komt de vislucht je al tegemoet. We checken in in een leuke cabin die aan t water staat. Met als bonus een grote hottub waar we lekker de hele avond in ronddobberen terwijl we de voetbalwedstrijd en t langskomend verkeer bekijken. Best uit te houden zo en dan te bedenken dat we hier drie nachten blijven en niet veel op de planning hebben staan. Lekker ff uitrusten.

Spook in sneeuwstorm

Als we vanmorgen wakker worden is t beduidend minder licht dan de afgelopen week. We doen de gordijnen open en ja hoor.... typisch Ijslands weer. Het is een mix van hagel, sneeuw en regen dat ze naar beneden kwakken. We treuzelen lekker met opstaan, gaan uitgebreid douchen en ontbijten maar dan willen we toch nog wel wat zien in de buurt.

We rijden naar de Krafla vulkaan waar we de Viti krater met kratermeer en de lavafields willen bekijken. Als we in de buurt komen worden de sneeuwmuren langs de kant vd weg steeds hoger en opeens houdt de weg gewoon op!!! We kunnen de krater al zien liggen achter een ijsmuur. Menno gaat t erop wagen en ik blijf voorzichtig met m'n knie ( en vindt t veel te koud aangezien t ook nog eens heel hard sneeuwt) en probeer de auto alvast te keren op t smalle weggetje.

Na ongeveer een kwartier komt er een wit spook naar de auto gewaggeld. Helemaal verkleumd laat ik 'm binnen en hij laat op foto's zien wat hij net bekeken heeft. Hmm je kunt nog net zien dat t een vulkaan lijkt.

De lavafields zijn helmaal niet zichtbaar onder de sneeuw dus we rijden maar weer verder.

Dan komen we in gebied waar de grond warmer is want er ligt bijna geen sneeuw meer en de heuvels roken.

We stoppen bij een ondergrondse grot waar heet water door stroomt. Menno voelt eraan en brandt zijn handen bijna. Best bizar wat hier allemaal onder de grond gebeurt.

Verderop komen we weer schaapjes op de weg tegen en we schieten weer wat plaatjes. Wat zijn ze toch snoezig.

Dan door naar Dimuborgir. Hier kun je de afgekoelde lavastromen nog goed herkennen. We wandelen wat door dit gebied en klauteren in de lavarotsen.

Dan gaat t weer harder regenen/sneeuwen en we besluiten t op te geven voor vandaag. Helemaal koud bakken we in ons huisje de macaroni op. Hopelijk morgen weer beter weer.

Walvis ahoy!

Nog niet helemaal wakker springen we om 07:00 uur in de auto. Op naar t hoge noorden.

Vandaag gaan we op walvistocht vanuit Husavik. Even later worden we wakker gehobbeld als de asfaltweg over gaat in een gravelweg.

Ruim op tijd komen we aan in t havenstadje waar we alvast het lieve kleine haventje verkennen. Een kwartier te vroeg ontmoeten we de kapitein en gids van onze tour. t Blijkt dat we de enige twee zijn die meevaren op dit tijdstip. Lucky us.

We krijgen extra warme poolpakken en een reddingsvest en dan op naar de RIB.

Aangezien we nog steeds geen puffins hebben gezien vraag ik of ze die hier in de buurt hebben en ja hoor, als eerste varen we naar puffin island. Onderweg zien we al een porpoise (een klein soort dolfijn). Op t eiland zelf zit niet zoveel maar als de boot draait zien we ze. Duizenden puffins die aan t vissen zijn in zee. De hele zee zit er hier vol mee.

En ze zijn inderdaad zo onhandig en grappig als we al gelezen hebben. Ja ze kunnen vliegen maar wel een beetje als een merel die t net leert. Veel flapperen en weing effect.

We blijven hier enige tijd ronddobberen en schieten veel foto's.

Dan racen we naar de andere kant van de baai en al snel zijn we in de verte iets spuiten. Jawel hoor. Dit is de eerste humpback whale van vandaag.

We volgen deze een tijdje en dan varen we een minuut en dan zijn er nog twee. Ze zijn helemaal niet verlegen deze dieren. Soms komen ze naast de boot boven en moeten we oppassen dat t fototoestel niet nat wordt als ie z'n staart uit t water tilt. Wat een schouwspel dit.

Na ruim twee uur tussen de walvissen zit onze tijd erop en zetten we koers richting haven. De kapitein wil z'n snelle boot nog even showen en met 40 knopen (75 km/uur) en lekker veel bochtjes draaien voor n nog sneller effect bereiken we veel te snel de haven weer. Met deze geweldige tocht kunnen we nu weer een oceaan van onze lijst afstrepen. Ook de noordelijke ijszee is nu door ons bevaren.

We halen vers stokbrood en smeerkaaspuntjes in een buurtwinkeltje en een heerlijke appeltaart die Menno aan z'n moeders beroemde appeltaart doet denken en lunchen in de auto (buiten is t 2 graden en veel te koud).

We rijden weer terug naar ons dorpje waar ik 's middags ff bij moet komen van alle drukte van de afgelopen dagen (en t reistabletje zal ook wel een rol spelen in de dufheid). Menno bewerkt ondertussen de foto's en maakt avondeten (lekker rijst met zoetzure saus en verse ananas) en 's avonds voel ik me weer helemaal helder en gaan we er nog ff op uit.

Dicht in de buurt zitten een heel stel pseudokraters. Skutustadagigar. Hier wandelen we een half uurtje rond en genieten van de stilte en de vogelgeluiden. Al met al weer een hele geslaagde dag.

Er zit een luchtje aan...

Vanmorgen vroeg ontbeten en weer in de auto. Vandaag gaan we weer naar geothermisch gebied. We beginnen (alweer) met tanken en rijden dan weer de bergen in.

Er staat vanmorgen de grootste waterval van Ijsland op t programma, de Dettifoss. Onderweg komen we steeds meer sneeuw tegen en we beginnen ons af te vragen hoe t er in t Noorden uit ziet aangezien t er gisteren nog gesneeuwd heeft. Onderweg komen we honderden Nils Holgersson ganzen tegen die wel voor ons willen poseren.

Bij de parkeerplaats vd waterval wacht ons een verrassing; we moeten nog ruim een kilometer lopen (lees ploegen) door de smeltende sneeuw. Uitdaging voor mijn knie dus aangezien t ook niet over vlak terrein is. Met een arm van Menno die mij behoedt tegen uitglijden komen we er dan toch.

Ik vind de waterval erg tegenvallen. Hij schijnt van een andere kant veel mooier te zijn maar door de weerstoestand is dat onbegaanbaar.

We ploegen maar weer terug richting auto en komen op de terugweg twee busladingen toeristen tegen. Wij waren dus net op tijd.

De andere weg naar de waterval is een "F" weg die we zonder 4WD auto niet op mogen. En nu snappen we ook waarom:

We rijden weer verder en bedenken wat we dan nu gaan doen aangezien we niet gedacht hadden hier zo snel klaar te zijn.

We bezoeken ook nog Namarfjall. Dit is een gebied met allerlei stoomventielen en fluitpotten die 80-100 graden stoom blazen. Helaas is t wel stinkstoom. Wat een zwavellucht. Bah!!!

Hierna vervolgen we onze weg naar Reykjalid waar we drie nachten zullen blijven. Het is inmiddels ruim lunchtijd en ik besluit Menno te trakteren op lunch in t dorpje. We raadplegen tripadvisor en al snel zitten we in een gezellige bistro aan een reusachtige kipsalade (ik) en Menno een lamsburgen met patat. Ook krijgen we brood dat gebakken is in de hitte van de grond.

Als we uitgegeten zijn is t weer helaas omgeslagen en is de voorspelde regen/hagel/sneeuw er inderdaad en besluiten we t voor gezien te houden voor vandaag en in te checken.

In t appartement gaan we lekker warm douchen (met thermaal zwavelwater) en hangen we de rest vd middag en avond wat rond en rusten we uit.

Naar het verre oosten

Vanmorgen lekker lang rondgelummeld in ons hotel. t Bed was zeer lekker en de douche ook en bij de overnachting zat ontbijt inbegrepen dus we hebben ons tegoed gedaan. Pas om half 11 zijn we gaan rijden. Eerst weer ff tanken want je weet nooit wanneer je t volgende tankstation tegenkomt en dan op naar t oosten van t eiland. We rijden door een paar honderd meter lange tunnel door een berg en als we de tunnel uitrijden zijn we ineens in een heel ander landschap. De borden langs de kant vd weg zeggen dat we uit moeten kijken voor overstekende rendieren dus we houden onze ogen goed open want die willen we wel zien.

Binnen tien minuten spot ik er een paar langs de kant. Een ervan lijkt zelfs wel zwanger!!

Dan komen we na een tijd rijden in de buurt van de fjorden. Hiervan gaan we er een heleboel afrijden. Wat een uitzichten!!! We stoppen meerdere keren onderweg om te genieten, een stukje te lopen en te fotograferen.

Na Breidelsvik gaan we t binnenland in en na een half uurtje rijden we in de sneeuw. Op de temperatuurmeter vd auto kunnen we zien hoe de temeratuur daalt van 11 graden aan de kust naar -1 in de bergen. Helemaal bovenaan (1840 meter hoog) stoppen we weer even en spelen we wat in de sneeuw.

Dan via haarspeldbochten weer omlaag richting Egilstadir waar we boodschappen gaan doen voor de komende dagen (in de plaats waar we morgen heengaan zijn geen supermarkten) en ik haal nog ff een late lunch bij de Subway broodjes zaak.

We checken in en genieten nog lang van t uitzicht over de bergen. Wat een verschil met gisteren...

IJsberg in zicht

Om 06.05 uur zitten we in de auto op weg naar (alweer) de vogelrotsen. Maar eerst worden we begroet door mamma en kleinje schaap.

We zijn de enigen die daar zijn op dit tijdstip en we zien heel veel vogels maar puffins ho maar. Dan fotograferen we maar twee eenden die over t strand waggelen.

We rijden door naar t strand van Vik. Dit is zwart steenstrand. We klooien hier wat met onze fototoestellen totdat t te erg vloed wordt en we zo ongeveer weggespoeld wprden door de hoge golven.

We ontbijten in de auto met druiven en bananen.

Dan rijden we zo'n twee uur en stoppen we bij de Svartifoss waterval. We beginnen aan de lange en zware klim omhoog (140 meter stijgen en een paar km lang).

Via rotsen en allerlei trappen in de wand komen we aan bij de waterval. Hij heet Svartifoss omdat de rotswand waarover de waterval stroomt zwarte basaltrots is. Het is inmiddels de zoveelste waterval hier maar ook deze vinden we weer speciaal.

Dan de terugtocht naar de auto. Dit is voor mij met mn knie heel erg afzien. Uiteindelijk komen we toch terug bij de auto en ben ik trots op mezelf dat t gelukt is.

Nu nog 50 km rijden naar de laatste bezienswaardigheid van vandaag: Jokulsarlon oftewel het ijsbergenmeer.

We hadden voor we hierheen gingen al plaatjes van dit meer gezien en uiteraard ook de films die hier gemaakt zijn (2 james bond films en tomb raider) maar in werkelijkheid is het nog aparter.

Het meer wordt gevoedt door de snelst krimpende gletsjer van Ijsland en er breken doorlopend stukken ijs van af die in het gletsjermeer plonsen. Het ijs is ongeveer 1000 jaar oud.

We maken een boodtochtje over t meer met een amfibievoertuig. Wat een fraai gezicht. Allemaal blauwe ijsschotsen die daar drijven. Sommige groter dan een huis. Hiertussen zwemmen honderden zeehonden. Het is een paradijs voor ze aangezien ze geen natuurlijke vijanden hebben hier en omdat t meer in open verbinding staat met zee is er voldoende haring voor ze om te eten.

Na de boottocht struinen we nog lang rond om t meer en genieten van t uitzicht.

Als we t uiteindelijk te koud krijgen rijden we door naar ons hotel voor de nacht.

We kunnen hier meeeten met een Ijslands buffet. De Ijslandse vleessoep met chili is erg lekker en ook de andere gerechten gaan er goed in. Menno doet zich tegoed aan allerlei visgerechten. Als toetje krijgen we huisgemaakt boerderijijs en rabarbertaart.

Dit was een topdag!!