Laatjeennootje.reismee.nl

En we gaan nog niet naar huis...

Vandaag de laatste dag van onze vakantie. Gisteravond hebben we alles al in de koffers gekiept en ze gewogen dus ze kunnen zo in de auto. Menno wil nu t wederom t mooiste weer vd wereld is nog een keer langs Hallgrimskirkja en ik wil nog ff de laatste souveniertjes shoppen dus we splitsen op.

Na een uur zien we elkaar weer en gaan we rijden richting luchthaven waar onze vlucht om 16.30 zal vertrekken. We hebben nog tijd voor een paar kleine tussenstops en we beginnen met Krusivik. Dit is weer een gebied waar thermaal water heel dicht aan t oppervlak zit en als we in de buurt komen ruiken we t al. Hier gaan we dus niet onze lunch opeten.

Blijft apart om te zien hoe t water kokend uit de grond komt en zelfs de modder gloeiend heet is. Ik voel aan de grond naast t pad en deze is echt warm! Ook t beekje wat hier doorheen stroomt is gloeiend. Er komt stoom vanaf.

We rijden verder naar de bridge between continents. Dit is dezelfde scheurlijn als bij Silfra maar hier liggen de aardplaten nog iets dichter bij elkaar zodat je t beter kunt zien.

Via de brug lopen we meerdere keren van Eurpa naar Amerika en weer terug. Gewoon omdat t kan :)

Ook lopen we de scheur in om zo tussen de twee continenten in te staan.

We hebben hierna nog net een kwartiertje tijd over om onze broodjes op te eten met opnieuw een fantastisch uitzicht.

Dan racen we door naar de luchthaven waar we net op tijd onze huurauto helemaal heel (hoe is t mogelijk met al die gravelwegen) inleveren en inchecken voor de vlucht.

Na drie uur vliegen landen we op tijd op Schiphol waar onze eigen auto op ons staat te wachten.

Tรณti

We vinden dat Reykjavik te weinig interessante dingen voor ons te doen heeft en bedenken dat we de puffins t leukst vonden. We pakken tripadvisor erbij en neuzen wat rond en hoppa.... gevonden.

Om 07.15 uur klimmen we weer in de auto voor een rit van 2 uur richting zuidkust. Om 09.45 vertrekt de veerpont naar Vestmanaeyar met ons aan boord voor een tocht van 35 minuten. De zee is supervlak en hoe dichter we bij de eilanden komen hoe meer t opentrekt en de lucht uiteindelijk helemaal blauw wordt.

Eenmaal aangekomen snellen we naar t aquarium waar Toti al op ons wacht.

Toti is een puffin die ze toen hij een week oud was opgevangen hebben omdat ie verlaten was. Nu is Toti vijf jaar oud en helemaal volwassen en hij is de troetelpuffin en de publiekstrekker van t eiland. VIP (verry important puffin)

We mogen hem vasthouden en voorzichtig aaien wat ie allemaal oke vindt.

We lopen door t aquarium en bekijken alles terwijl Toti ook overal tussendoor loopt. Erg grappig.

Hierna lopen we verder t eiland over op zoek naar wilde puffins.

Deze zien we niet maar wel mooie rotskusten en veel andere vogels. Verder is t een supermooie wandeling met dit mooie weer over t eiland wat compleet uit vulkanen bestaat. En de grond is nog warm want de laatste uitbarsting was in 1973 en heeft toen meer dan 400 huizen weggespoeld.

's Middags pakken we de retourboot en na een heerlijk boottochtje besluiten we te gaan lunchen bij de waterval die we ook gezien hebben op onze tweede dag in Ijsland. De Seljalandsfoss die zo in de zon toch wel heel mooi blijft.

Dan weer twee uur terugrijden naar Reykjavik waar we na een lange dag geen zin meer hebben om uit eten te gaan en lekker de restjes opeten op de hotelkamer.

De cirkel is rond

t Is nog steeds grijs als we vertrekken maar gelukkig is de wind wat gaan liggen. De eindbestemming voor vandaag is Reykjavik.
Onderweg stoppen we nog een keer bij een lekkere bakker voor lunch. jaja we komen langzaam weer in de bewoonde wereld.
Net voor Reykjavik komen we bij een tunnel onder de zee door van bijna zes kilometer lang. De Hvalfjardargong. Best bijzonder want we gaan 165 meter onder de zeepiegel. Hier moeten we tol betalen en niet zo'n beetje ook.


Als we weer bovengronds komen zien we de stad al liggen maar voor we naar ons appartement kunnen moeten we nog zeker 20 rotondes overwinnen.
We dumpen de kofffers in t appartement en trekken gelijk de stad in.
We bekijken de beroemde Hallgrimskirkja. Deze is gebouwd naar aanleiding van de basaltrotsen zoals we gezien hebben in Vik op t strand en bij de Svartifoss waterval.

We lopen ook nog door de oude haven en op de weg terug gaan we door de winkelstraat waar ik in een puffinwinkel uiteraard een puffinmuts pas en op de foto ga met een ijsbeer.


Terug in ons appartement maken we lekker rijst met zoetzure saus.

Wie is de Mol?

Als we wakker worden is t weer helemaal omgeslagen. Het waait heel hard en het regent en t zicht is minimaal. De vulkaan die we gisteravond vanuit ons huisje zo mooi konden zien is helemaal in mist gehuld.

Na t ontbijt toch maar op pad. Eerst ff langs t strand om te kijken of de zeehonden thuis zijn. We zien er een paar llggen op rotsen voor de kust. We stampen over de zeebodem om dichterbij te omen maar halen daarbij wat natte voeten omdat t opkomend water is en dat sneller gaat dan gehoopt.

Dan weer door. Onderweg gaat t steeds harder regenen en als we een bergpas over moeten hebben we al snel helemaal geen zicht meer zo laag hangen de wolken. Heel voorzichtig rijden dus maar. Menno wil graag een lavagrot in dus daar eerst maar heen. Die is in ieder geval niet weersafhankelijk.

Als ik hoor dat t echt helemaal donker is daarbinnen en je op oneffen rotsen moet lopen besluit ik niet te gaan. Ik heb t niet zo op grotten en t is nog een grote belasting voor mn knie.

Ik blijf lekker in de auto boek lezen terwijl Menno 35 meter onder de grond in de lavatunnels verdwijnt met helm op en zaklamp mee.

Als molletje Menno weer bovengronds is rijden we nog langs een stel gekke rotsen in zee.

We willen eigenlijk nog met een groot rupsvoertuig de gletsjer op de vulkaan op maar besluiten dit niet te doen omdat t zicht zo slecht is. We rijden nog wat rond en gaan dan lekker vroeg terug naar ons huisje.

Schipper mag ik overvaren

We worden vroeg wakker en zien dat t vandaag prachtig mooi weer is met blauwe lucht en zon en t is nu al warmer dan gisteren. We pakken snel de koffers in, smijten ze in de auto, ontbijten nog ff in t hotel waar we ook wat broodjes extra meegappen van t buffet voor de lunch aangezien we weinig bewoonbare wereld tegenkomen overdag en racen er vandoor.

Zouden puffins ook meer van de zon houden?

We hobbelen en bobbelen weer 1,5 uur over de rotweg die door de hevige regenval van gisteren er nu niet beter op is geworden en zijn alweer om 9,15 uur bij Latrabjarg.

We lopen naar de rotsen en jawel hoor.......


De puffins staan rijen dik op de rotsen en nog beter: ze staan ook op t gras bovenop zodat we ze extra goed kunnen zien.


We ploffen weer op onze buiken en hangen nog net niet aan twee tenen over de rand. Wat een uitzicht!!!


We vergapen ons twee uur aan deze vogelshow. Overal waar je kijkt zitten ze.

Dan wordt t tijd om verder te gaan aangezien we vandaag nog een heel eind moeten rijden en op tijd bij de veerdienst moeten zijn.

Na ruim twee uur rijden komen we aan bij een Foss die we nog niet gezien hadden. De Dyjandyfoss. Deze bestaat uit 7 lagen boven elkaar. Ik vind t wel best en bekijk de waterval vanuit een plekje in de zon terwijl Menno probeert tot bovenaan te klimmen.

Na een tijdje komt ie weer naar beneden en rijden we weer verder. Onderweg komen we nog lieve lammetjes tegen die maar wat graag op de foto willen.


We hebben nog anderhalf uur over voordat de boot vertrekt dus we gaan vast vroeg avondeten bij een hotel in de buurt.

Hierna zoeken we nog naar een natuurlijke hotspring die dicht in de buurt zou moeten zijn maar kunnen deze helaas niet vinden. Dan maar naar de boot waar al een hele rij auto's staan te wachten. We zetten die van ons erbij in de rij en wachten rustig af. De boot heeft helaas vertraging en na ruim een uur wachten mogen we eindelijk boarden.

Na 2,5 uur wachten en naar zeehonden en walvissen speuren die we niet zien komen we om 21.00 uur aan. Dit boottochtje heeft me maar mooi 4,5 uur omrijden bespaard!

We racen naar onze overnachtingsplaats voor vanavond want door de vertraging vd boot dreigen we te laat te komen voor t inchecken en na een uur rijden zijn we er gelukkig.

Wederom een lange dag maar wel een met veel voldoening:)

Effe puffen

De wekker gaat alweer vroeg en na een vlug ontbijt gaan we dr vandoor. Op naar Latrabjarg.

Al snel eindigt de asfaltweg en begint de gravelweg, nou ja gravel...... t lijkt meer gatenkaas!

We rijden een uur lang en de weg voert ons via haarspeltbochten over hoge bergen en langs diepe kliffen en uiteindelijk als we helemaal doorgehobbeld zijn komen we aan waar we willen zijn. Ff bijkomen van t hutseklutsen en dan snel de boel verkennen.

We lopen rond de vuurtoren en als Menno de klif afspeurt zie ik een nieuwsgierige puffin achter zijn rug tevoorschijn komen. Snel maken we hier foto's van.

We hebben t waarschuwingsbord bij de ingang gelezen waarop uitgelegd wordt dat je niet te dicht bij de rand van de metershoge kliffen moet komen omdat de puffins hun holen erin bouwen en door die gaten worden de kliffen heel onstabiel waardoor je met een stuk klif en al naar beneden kan storten. Vorig jaar is dit nog gebeurd met een Engelse toerist die dit niet overleefd heeft.

We blijven dus netjes op minimaal een meter afstand vd rand hoewel t dan wel lastig is om de puffins in de rotsen te zien. Op een gegeven moment zie ik er nog een en om toch dichter bij de rand te komen ga ik plat op m'n buik liggen (dan verdeel je je gewicht beter) om hem te fotograferen.

We klimmen ook nog naar boven naar weer andere rotsen om te kijken wat daar de bewoners zijn. Dit blijken vooral meeuwen die hun nesten erin gebouwd hebben

en een heleboel sternen die aan t schuilen zijn voor de harde wind en de regen.

Aangezien t echt heel hard waait daarboven klimmen we weer naar beneden om te zoeken naar meer puffins. Er zouden er hier duizenden moeten zitten!!

In de uren die volgen zien we er steeds meer hoewel t bijna altijd eenlingen zijn.

Als t echt gaat gieten vinden we t welletjes en rijden we terug naar t hotel waar we een uur onder de douche gaan staan om op te warmen en daarna halen we een pizza die we opsmikkelen op de hotelkamer.

Hobbelwegen en schapenhindernissen

Gisteren de langste tocht vd vakantie gehad. We hebben afscheid genomen van de Noordelijke Ijszee en zijn helemaal naar t westelijkste puntje van Ijsland gereden.

We reden weg met stralend mooi helder weer maar onderweg werd t helaas steeds bewolkter. De wegen worden ook steeds beroerder. Eerst hadden we mooi asfalt, lekker glad, kun je lekker hard over rijden. Daarna rot asfalt met gaten erin en hobbels en daarna geen asfalt maar gravel wegen met haarspeltbochten door de bergen en meer gaten dan weg. We zijn er inmiddels wel achter dat je over zo'n weg beter 70 km per uur kunt rijden dan 40 omdat je dan over de gaten heen vliegt ipv stuiitert maar echt comportabel is t niet. Ook mag m'n aandacht geen moment verslappen door de grote hoeveelheden schapen langs en op de weg. We snappen niet waarom er hekken staan want de schapen zitten aan beide kanten vd hekken.

Als we net uit de bergen komen zie ik ineens iets aan de rechterkant vd weg zitten en daarna floept er iets voor mn wielen langs. Dit moet wel een poolvos zijn met deze kleur en zo'n wollige staart!!! Helaas kunnen we t beest niet meer vinden in de struiken dus dan maar weer verder.

We lunchen op een plekje aan t strand met onderweg gescoorde harde bolletjes en smorostur. (de smeerkaas van hier) Geen verkeerd uitzicht ook weer hier.

Dan nog een uurtje verder naar Patreksfjordur wat na 5 uur rijden vandaag onze eindbestemming is.

Na al die hobbelwegen en in de schapenhindernissen vind ik t ook wel genoeg voor vandaag en we checken in in t luxe Foss hotel. Lekker ff 2 dagen verwend worden.

Ik sta lekker een half uur onder de hete douche en lummelen wat op de kamer waarna we een plekje om te eten gaan opzoeken. We vinden een knus eetcafeetje waar we soep eten en Menno de visdagschotel neemt en ik de Ijslandse lamsfillet. Beiden smaken heerlijk en na nog een stuk zelfgemaakte appelcake rollen we terug naar de kamer waar we lekker nog een film kijken voor we vroeg gaan slapen.

Trollenjacht

De tweede dag in Hvammstangi stormt t als n malle. Je kunt letterlijk tegen de wind in hangen. Helaas giet t er ook bij.

Zodra t ff droog is springen we toch in de auto en doen een rondje fjord.

Eerst langs de "versteende trol". Dit is een rots in t water voor de kust en t verhaal gaat dat de trol een klooster in de buurt kwam aanvallen maar door de opkomende zon is ie toen versteend. We vinden 'm helemaal niet op een trol lijken, eerder op een soort draak maar indrukwekkend is ie wel. Moeilijk foto's nemen ook met windkracht 9. Zeker als je inzoomt!!

We speuren hier nog naar zeehonden aangezien t weer bijna eb is maar deze dieren houden denk ik echt niet van wind en laten zich vrijwel niet zien.

We rijden verder langs t fjord en kijken nog op meerdere plaatsen naar ze maar ze laten zich niet zien. Dan houden we t maar voor gezien en gaan in ons huisje lekker eten en film kijken. We hebben in ieder geval een behoorlijk frisse neus gehaald vandaag.